do Anioła Śmierci
Jesteś tuż za progiem, a może za rogiem,
a może w oddali?
Lekko się uśmiechasz i cierpliwie czekasz
aż się czas dopali.
Wiem, że się spotkamy
u wieczności bramy, lecz to nic nie zmienia.
I tak wybuduję wieżę pod tytułem:
"Wszystko do stracenia".
Zamiast śmiać się ze mnie,
chociaż to przyjemnie
gdy się widzi więcej, daj spojrzenie nowe,
ulecz moją głowę i uwolnij serce.
A wtedy powoli, z całkiem własnej woli
zostawię za sobą "przydasiów " niemało,
a na końcu ciało,
by polecieć z Tobą.