Zaduszki
Zbliża się listopad i wraz z nim okres kiedy wspominamy naszych bliskich, którzy odeszli. Jest to okres zadumy nad życiem, przemijaniem. Odwiedzamy groby bliskich, zapalamy znicze. Tradycją jest odwiedzanie grobów 1 listopada, chociaż zgodnie z tradycją chrześcijańską Święto Zmarłych wypada 2 listopada, Dzień Zaduszny.
Tradycja tego święta ma swój początek najprawdopodobniej w wierzeniach pogańskich, przedchrześcijańskich. W tym okresie odbywały się różne obrzedy związane z kultem zmarłych. Rytuały nazywane „dziadami” były bardzo popularne na wschodzie kraju i prztrwały do XIX wieku. 2 listopada przygotowywano dla duchów jedzenie i różne napoje, co miało na celu zjednania sobie ich przychylności. Dzisiaj jest to ważne święto wpisane w tradycję kultury chrześcijańskiej.
Zapalmy więc znicze na grobach bliskich, pomódlmy się za spokój ich dusz. Zastanówmy się nad kruchością życia, nad przemijaniem.
Jest wiele utworów poetyckich, wyrażających to, co czujemy, nasz smutek, żal, nostalgię. Pięknym wierszem jest napisany przez Jadwigę Zgliszewską „Świętych Obcowanie”, który prztaczam:
Dzisiaj są z nami
stoją za plecami
albo obok
ramię w ramię...
tak czy siak
są tutaj
ci zbawieni
którzy w niebie
może torują ścieżki
dla mnie
dla ciebie
choć o tym nie wiesz...
czujesz ich obecność
i bliskość?
...czy tylko kwiatek i świeczka
Może załatwić wszystko?
Bardzo często wyrzucamy sobie, że nie zdążyliśmy powiedzieć sobie wszystkiego, że spędzaliśmy ze sobą za mało czasu, że praca, obowiązki były na pierwszym miejscu. Kiedy pochylimy się w zadumie nad grobem bliskiej osoby, powiedzmy jej to co zostało niedopowiedziane. Jej duch nam wybaczy. I pamiętajmy o tym że “Spieszmy się kochać bliskich, bo tak szybko odchodzą”.